Szkolenia i warsztaty:

• 1. Głęboki masaż tajski Jivaka - 3 stopnie - https://www.jivaka.pl/ (Gunter Kruger, Karol Głowacki)

  2. Masaż tajski: Ochrona ciała i umysłu. Pozycja na plecach i boczna (Krzysztof Szabat)

  3. Masaż tajski: Ochrona ciała i umysłu. Pozycja na brzuchu (Krzysztof Szabat)

  4. Masaż tajski: Pozycja siedząca (Krzysztof Szabat)

  5. Masaż tajski: Brzuch (Paweł Janiszewski) 

  6. Masaż tajski: Kanały energetyczne (Krzysztof Szabat)

  7. Masaż tajski część pierwsza (André Baptista)

  8. Osteothai: principles & general overview (Bojan Babič) https://lulyani.com/ 

  9. Tajski masaż stemplami ziołowymi

  10. Masaż tajski stóp

  11. Masaż klasyczny kurs rozszerzony (klasyczny, sportowy, izometryczny, kontralateralny, odchudzający, relaksacyjny)

  12. Masaż klasyczny ręki

  13. Masaż klasyczny stóp z elementami refleksologii

  14. Masaż powięziowy głowy: Usuwanie bólu głowy

  15. Japoński masaż twarzy KOBIDO

No właśnie. Jak zwykle nasz mózg domaga się definicji. Wszystkiego. Spróbuję...

• • Masaż w kulturze zachodniej

Rehabilitacja – trzeba popracować tam, gdzie boli. Tak było do niedawna, ale na szczęście rośnie liczba terapeutów potrafiących wykorzystać wciąż jeszcze nie tak powszechną wiedzę dotyczącą powięzi. 

SPA – nic nie boli. Potrzebuje tego głównie nasza głowa. Ma być przyjemnie, relaksująco, pachnąco. Najlepiej czekoladowo. Też fajnie. 

• • Masaż w kulturze wschodniej

Ten prawdziwy, wykonywany zgodnie z zaleceniami starych mistrzów to lekarstwo. Terapia. Może być głęboka i bolesna, może być delikatna i przyjemna. Ważne są energia, uważność, oddech, tempo. Kto był w Tajlandii, Kambodży itd., ten wie, że w turystycznych miejscach najczęściej odbywa się coś, co można nazwać tylko „klepaniem mięsa”. Znam osoby, które po powrocie do kraju, kiedy widzą reklamę np. masażu tajskiego, mają negatywne skojarzenia. A szkoda, bo kultury wschodnie mają wspaniałą tradycję uzdrawiania dotykiem.

• • Tajski, shiatsu, szwedzki czy...

Masaż (czy raczej – terapia) nie ma paszportu. To tylko nazwy. Techniki wschodu się przenikają.  

Gdyby ktoś jeszcze 5 lat temu powiedział mi, że będę dotykał obcych ludzi, założyłbym się o butelkę najlepszego rumu, że się myli. I przegrałbym. Zaczęło się od książki do nauki japońskiego masażu shiatsu. Książki pożyczonej od trenera aikido. Usłyszałem wtedy ciekawe zdanie. Brzmiało mniej więcej tak: „Jeśli chcesz nauczyć sie ranić, najpierw naucz się leczyć”. 

Na początku potraktowałem tę książkę jako ciekawostkę. Przecież każdy człowiek o zdrowych zmysłach wie, że manualnych umiejętności nie można nauczyć się ani z książek, ani korespondencyjnie. Wiem, bo pamiętam, jak kilkanaście lat temu śniło mi się paralotniarstwo. Dostałem wtedy od żony poradnik Nauka paralotniarstwa w weekend i mimo szczerych chęci nie zostałem paralotniarzem ;-) Jeszcze :-)

Z tą pozycją było inaczej. Książka była na tyle ciekawa, że będąc w połowie, zacząłęm pracę. Pierwsze „ofiary”, które mi zaufały, to oczywiście rodzina. Spodobało im się na tyle, że terapia została stałym punktem spotkań świątecznych. Było po prostu miło...

W międzyczasie z powodu kontuzji barku aikido zamieniłem na tai chi, a moja kariera – wielkie słowo – zmierzała w stronę żagli. W grudniu 2018, tuż po wyjeździe z przyjaciółmi do Tajlandii na cudowny rejs, którego ważnym elementem było poddawanie się różnej maści masażom, pomyślałem o kursie. Przypadkowo zwolniło się miejsce w grupie Krzyśka Szabata. Wylądowałem z niesamowitymi ludźmi na nieznanej planecie. Było tak genialnie, że postanowiłem tę planetę eksplorować dalej. Potem były kolejne warsztaty, szkolenia i liczne praktyki z innymi terapeutami. Bardzo pomocne w rozwoju okazały się książkowe podstawy shiatsu i praca z oddechem z tai chi. Rozwój trwa nadal.

Dziękuję z całego serca wszystkim, którzy pomogli i nadal pomagają mi w rozowoju: Krzyśkowi Szabatowi, Kasi Skibickiej, Karolowi Głowackiemu, Wojtkowi Markowskiemu, Oli Jaworskiej, Guenterowi Kruegerowi, Pawłowi Jasińskiemu. Dziękuję również Adamowi Tarasiewiczowi i Małgosi Worsztynowicz, Rafałowi Szulkowskiemu ze szkoły tai chi & shaolin z Sopotu i Romanowi Wódkiewiczowi.